یکی گفت که :((اینجا چیزی فراموش کرده ام .)) مولانا فرمود که :(( در عالم یک چیز است که آن فراموش کردنی نیست ؛ اگر جمله چیزها را فراموش کنی و آن را فراموش نکنی ، باک نیست واگر جمله را به جا آری ویاد داری وفراموش نکنی و آن را فراموش کنی ، هیچ نکرده باشی .

 همچنان که پادشاهی تو را به ده فرستاده برای کار معین

 تو رفتی وصد کار دیگر گزاردی ، چون آن کار را که برای آن رفته بودی نگزاردی ، چنان است که هیچ نگزاردی ، پس ، آدمی در این عالم برای کاری آمده است ومقصود آن است ، چون آن نمی گذارد پس هیچ نکرده باشد .